This page has been fully proofread once and needs a second look.

<page>

<p text="F" n="27">इस क्षणमें हे महाबाहु राम तुम रावणको मारोगे। ऐसा

क​हकर अगस्त्य जहां से आए थे वहीं लौट गए ॥ २७ ॥</p>

<verse text="E" n="298">एतछ्रुत्वा महातेजा नष्टशोकोऽभवत्तदा ।

धारयामास सुप्रीतो राघवः प्रयतात्मवान् ॥ २८ ॥</verse>

<p text="F" n="28">इतना सुनकर महा तेजस्वी राम का शोक दूर हो गया और

शुद्ध और आत्मवान् होकर प्रसन्नता से उन्होंने इसे धारण

किया ( इसका अनुष्ठान किया ) ॥ २८ ॥</p>

<verse text="E" n="3029">आदित्यं प्रेक्ष्य जप्त्वा तु परं हर्षमवाप्तवान् ।

त्रिराचम्य शुचिर्भूत्वा धनुरादय वीर्यवान् ॥ २ ॥</verse>

<verse text="E" n="31">रावणं प्रेक्ष्य हृष्टात्मा युद्धाय समुपागमत् ।

सर्वयत्नेन महता वधे तस्य धृतोऽभवत् ॥ ३० ॥</verse>

<verse text="E" n="321">अथ रविरवदन्निरीक्ष्य रामं मुदितमनाः परमं प्रहृष्यमाणः ।

निशिचरपतिसंक्षयं विदित्वा सुरगणमध्यगतो वचस्त्वरेति <fix>॥</fix>३१<fix>॥</fix></verse>

<p text="F" n="29-31">आदित्यका दर्शन करके और इसका जप करके वे बड़े हर्षित

होकर​ तीनबार आचमन करके और शुचि होकर वीर्यवान् रामने

आयुध​ उठाया। फिर रावणको देखकर हर्षसे भरी हुई आत्मावाले

राम युद्धके लिए चल पड़े। और सब उपायों से बड़े ध्यान से वे

उसके व​धके लिए लग गये इसी समय देवगणके बीच में से सूर्यने

रावणकी मृत्यु समझकर और रामको देखकर बड़े प्रसन्न मनसे

हर्षित होते हुए कहा- 'जल्दी करो' ॥ २९-३०-३१ ॥</p>

</page>